Ooit telde het waddengebied 142 eendenkooien. Daarvan zijn er nu nog maar 29 over. Daarmee dreigt dit identiteit bepalende element uit het landschap te verdwijnen en het ambacht van de kooiker alleen nog in de geschiedenisboeken terug te vinden. Alleen namen als Kooyenga, Kooistra en Van der Kooi herinneren dan aan dit uitgestorven beroep. En uitdrukkingen als ‘de pijp uitgaan’ en ‘achter de schermen’ raken hun tastbare herkomst kwijt. Eendenkooien horen bij het waddengebied. Ze vertellen het verhaal van hoe de mens overleefde in dit zo kale, gure en vaak weerbarstige landschap.

Om dat verhaal te kunnen blijven vertellen en om de laatste kooien voor het gebied te behouden werken de hebben groene organisaties en de Kooikersvereniging de handen inééngeslagen. Als Kongsi van de Eendenkooi werken ze aan het herstel van 24 kooien in het gebied. Het belangrijkste doel is ten minste één vangpijp in tact te houden, zodat de kooi zijn afpalings- en kooirecht houdt, want dat blijkt keer op keer een voorwaarde voor het voortbestaan van een kooi. Dat geldt ook voor de kooien met een natuurfunctie, waar excursies worden gehouden of waar de eenden niet worden gevangen voor consumptie, maar om ze te kunnen ringen en onderzoek te doen.

Alle informatie over de Kongsi van de eendenkooi kunt u hier vinden.