Het Friese type
Dit type kooi treffen we aan in Noord-Nederland,vooral in Friesland, Groningen en op de Waddeneilanden.
Hier bestaat het einde van de vangpijp uit een ‘spiegel’ met een aansluitend vanghokje.
Een spiegel is een schuin gespannen gaas op het einde van de vangpijp. De eenden die daartegen vliegen, vallen op de grond en geraken in het vanghokje.
De vangpijp, hier ook wel ‘hurde’ genoemd, ligt schuin, soms in het begin geknikt, maar verloopt daarna recht en is plat afgedekt met rechte liggers. Aan beide zijden van de vangpijp staan lange aaneengesloten schermen, zodat men ze ook wel ‘langematpijpen’ noemt. Dit type vangpijp is relatief kort, namelijk 25 tot 30 m. De breedte is ongeveer 5 m, met een smalle waterbreedte van 1,5 m. Aan het begin staan soms enkele korte verspringende schermen, daarna loopt het scherm aaneengesloten door. Door de knik en de verspringende schermen is de kooiker onzichtbaar voor de eenden op de plas. Alleen onder een bepaalde hoek kan men vanaf de plas in de vangpijp kijken.
De kooiker loopt vanaf het laatste korte scherm aan de binnenkant van de pijp naar de spiegel, zodat de eenden in de pijp naar het einde opgeschrikt worden. Daar kan de kooiker door een deurtje of opening in het scherm naar buiten. De gevangen eenden komen in een getimmerd vanghokje terecht.